عرفان واقعی، عرفان اهلبیت علیهم السلام است.
مرجع عالیقدر آیت الله العظمی کریمی جهرمی در همایش «سالک الی الله؛ بزرگداشت آیت‌الله ناصری» که در قم برگزار شد، در سخنانی مهمّ، به ویژگی‌های علما از منظر امام هادی علیه السلام اشاره نمودند و به بیان وجه تمایز عرفان ناب با عرفان مدعیان کاذب پرداختند.
معظم له در ابتدای این بیانات، با اشاره به روایتی از امام هادی علیه السلام، وجود علمای ربّانی را موجب هدایت بشریت دانسته و فرمودند: امام دهم ما حضرت هادی علیه الصلاة و السلام در روایتی می‌فرمایند: «لَوْ لَا مَنْ يَبْقَی بَعْدَ غيبَةِ قَائِمِنا مِنَ الْعُلَمَاءِ الدَّاعِينَ إِلَيْهِ وَالدَّالِّينَ عَلَيْهِ وَالذَّابِّينَ عَنْ دِينِهِ بِحُجَجِ اللَّهِ وَالْمُنْقِذِينَ لِضُعَفَاءِ عِبَادِ اللَّهِ مِنْ شباكِ إِبْلِيسَ وَمَرَدَتِهِ وَمِنْ فِخَاخِ النَّوَاصِبِ لَمَا بَقِيَ أَحَدٌ إِلَّا ارْتَدَّ عَنْ دِينِ اللهِ ...» یعنی علمای ربّانی که باعث می‌شوند مردم در زمان غیبت، دچار ضلالت و گمراهی نشوند، چند ویژگی دارند:
ویژگی اول عالمان دین
آیت الله العظمی کریمی جهرمی، با اشاره به اولین ویژگی علمای ربّانی فرمودند: علمای برتر در زمان غیبت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، نخستین خصوصیتشان این است که «الدَّاعِينَ إِلَيْهِ»؛ یعنی جامعه و مردم را به سوی خداوند دعوت می‌کنند. اگر عالمی خوب درس خوانده باشد و با فقه و اصول کاملاً آشنا باشد؛ ولی مردم را به سوی خدا دعوت نکند، مشمول این روایت شریف نمی‌شود. عالم واقعی کسی است که مردم را با خداوند متعال آشتی دهد.
ویژگی دوم و سوم عالمان دین
ایشان در قسمت دیگری از بیانات خود، با اشاره به دومین و سومین ویژگی علمای ربّانی در کلام امام هادی علیه السلام افزودند: آن حضرت، ویژگی دوم علمای واقعی را این می‌دانند که « الدَّالِّينَ عَلَيْهِ» مردم با نگاه به چهره و مشی آنها و عملشان، به یاد خدا بیفتند و به خداوند متعال راه پیدا کنند؛ هر چند که با سخن و بیان او آشنایی پیدا نکرده باشند. ویژگی دیگر این عالمان آن است که «وَالذَّابِّينَ عَنْ دِينِهِ بِحُجَجِ اللهِ» یعنی علمای حقیقی کسانی هستند که از ذات اقدس خداوند با براهین قاطعه و حجت‌های ساطعه و ادله بسیار محکم، دفاع می‌نمایند و با مخالفانِ حمله‌ور به دین خدا با آن دلایل محکم مبارزه می‌کنند و آنان را شکست می دهند و کنار می‌زنند.
ویژگی چهارم عالمان دین
معظّم له در ادامه، ویژگی هدایتگری را از مهمترین خصوصیات علمای ربّانی شمرده و بیان داشتند: چنین عالمانی باید «المُنْقِذِينَ لِضُعَفَاءِ عِبَادِ اللَّهِ مِنْ شباكِ إِبْلِيسَ وَمَرَدَتِهِ وَمِنْ فِخَاخِ النَّوَاصِبِ » باشند؛ یعنی دست ضعفای فکری و دینی عبادالله را بگیرند و از چاه ضلالت به در‌آورند و آنان را از فتنه‌ها و دام‌های ابلیس و شیاطین سرکش و طغیانگر نجات دهند. هم‌چنین، مردم را از دست نواصب بی‌منطق و بی‌برهان و جنایتکار رهایی بخشند. حضرت پس از ذکر این خصوصیات، می‌فرمایند که اگر چنین علمایی نبودند، احدی در جهان باقی نمی‌ماند مگر اینکه مرتد می‌شد و از دین خدا برمی‌گشت.
تذکر به سنجش اعمال
مرجع عالیقدر در بخش دیگری از توصیه‌های خود به شرکت‌کنندگان در همایش «سالک الی الله» فرمودند: باید خود را با این روایت بسنجیم و به خود بگوییم که آیا ما واجد این ویژگی‌ها یا بخشی از آن هستیم؟ آیا مردم با دیدن راه و روش ما و نگاه به چهره ما عقیده و ایمانشان به خداوند متعال و دین او بیشتر می شود یا سبک زندگی و مشی ما آن ها را سست عقیده می گرداند؟ آیا اهل دفاع از خدا و دین در برابر دشمنان هستیم؟ برای هدایت ضعفای فکری و نجات آنها از دام‌های شیاطین چه کرده‌ایم؟!
آیت الله العظمی کریمی جهرمی، در ادامه، با بیان هدف اصلی تشکیل این همایش‌ها، تصریح کردند: منظور ما از شرکت در چنین مجالسی این باشد که از اخلاقیات، خدمات، مردمی‌بودن، فناء فی الله و فناء در راه اهلبیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام کسی که این مجالس به یاد او بر پا می‌شود، بهره‌مند بشویم؛ و الا صرف آمدن و نشست و برخاست در این محافل، دردی را دوا نخواهد کرد.
تجلیل از مقام مرحوم آیت الله ناصری
معظم له، با تجلیل از شخصیت آیت الله ناصری، ایشان را ادامه‌دهنده مسیر بزرگان علمای سلف دانسته و فرمودند: از جمله کسانی که در این مسیر حرکت داشتند، عالم ربانی مرحوم آیت‌الله آقای ناصری رضوان الله تعالی علیه بودند. بنده سالیانی ایشان را زیارت می‌کردم. سخن این بزرگوار و حرکات و سکنات آن مرحوم، مردم را به سوی خداوند دعوت می‌کرد و همین باعث شده بود انبوه مردم، شیفته و دلداده ایشان بودند؛ پای منبرشان می‌نشستند و پیر و جوان، سخنانشان را گوش می‌دادند.
ایشان در قسمت دیگری از سخنان خود درباره شخصیت آیت الله ناصری، بیان داشتند: از خصوصیات آن بزرگوار، شدّت علاقه‌مندی به خاندان جلیل رسالت و عصمت و طهارت علیهم السلام بود؛ به طوری که مکرّر دیده می شد که وقتی نام مقدّس سید الشهداء علیه السلام می آمد، اشک از دیدگان‌شان جاری بود.
عرفان واقعی
آیت الله العظمی کریمی جهرمی در بخش پایانی و مهم سخنان خود، با اشاره به ادّعاهای برخی مدّعیان عرفان، فرمودند: از مزایای حضرت آیت الله ناصری اعلی الله مقامه، این بود که اهل عرفان واقعی، یعنی عرفان اهل بیت علیهم السلام و علمای بزرگوار از صدر تا ذیل، از زمان شیخ طوسی و علامه حلی و سید مرتضی و شیخ مفید و بزرگان دیگر در ادوار و اقطار مختلف بودند.
اگر کسانی می‌خواهند عرفان واقعی پیدا کنند، باید زیر سایه اهل بیت علیهم السلام باشند. اگر کسی مدّعی عرفان شد و خیلی هم مرید پیدا کرد اما خدای ناخواسته، در دل، با علمای اعلام و فقهای شیعه، راه و رابطه‌ای نداشت؛ بلکه احیاناً بر مسیر خلاف حرکت می‌کرد؛ این عرفان او، عرفان ناب و نجات‌دهنده نیست؛ بلکه دکانی برای جلب افراد است.
مرحوم آیت الله ناصری حتی در اواخر عمر با یکی از اهل عرفان که علیه یکی از علما شیعه حرف‌های نادرست و دور از ادب زده بود، به خاطر این کارش، قطع رابطه کرده بودند چرا که معتقد بودند عارف بالله کسی است که گفتار و کردارش الهام گرفته از سیره و روش خداوند متعال و اهلبیت علیهم السلام باشد.
اخبار پیشنهادی
آخرین مراسم ها
